Ομιλία Γ. Κουτσούκου στο Ν/Σ του Υπ. Οικονομικών “Τροποποίηση Διατάξεων Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος και άλλες διατάξεις”

Ευχαριστούμε πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε, για τις ευχές στην κ. Γεννηματά. Νομίζω ότι αυτό δεν αφορά μόνο το ΠΑΣΟΚ , αφορά συνολικά τη χώρα, δηλαδή το να λειτουργούν τα κόμματα με δημοκρατία, να εκλέγουν τις ηγεσίες τους, να έχουν προγράμματα, να τα υλοποιούν και να συμβάλλουν στην υπόθεση των μεγάλων προβλημάτων της χώρας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έφερε η Κυβέρνηση ένα νομοσχέδιο με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Αν μας άκουγε κανείς, θα έλεγε ότι ήρθαμε να κουβεντιάσουμε ένα από τα μεγάλα θέματα, αυτά τα σοβαρά ζητήματα που απασχολούν σήμερα όλους τους Έλληνες πολίτες, που με αγωνία ρωτούν «πού βρίσκεται η χώρα και προς τα πού πάει;».

 

Δυστυχώς, δεν πρόκειται περί αυτού. Φαντάζομαι ότι το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης θα έχει την αίσθηση της ευθύνης σε σχέση με τις εξελίξεις, γιατί η δική μας αίσθηση είναι ότι μεταξύ της διαπραγμάτευσης και του «ατυχήματος» είναι πάρα πολύ μικρή η απόσταση έτσι όπως τα χειρίζεται η Κυβέρνηση. Το πρωί ξυπνάμε με συμφωνία και το βράδυ βρισκόμαστε μπροστά στο «ατύχημα»!

 

Δυστυχώς, η χώρα είναι εγκλωβισμένη. Η χώρα εγκλωβίστηκε από μία τακτική την οποία επέλεξε ο Πρωθυπουργός προσωπικά, ο οποίος δεν πήγαινε ούτε μπρος ούτε πίσω. Χάσαμε πολύτιμο χρόνο. Από τις 25 Ιανουαρίου αναλογιστείτε πόσα πράγματα έχουν συμβεί. Έχουμε περιπλανηθεί στις γέφυρες του κ. Βαρουφάκη. Κοντεύουν να γίνουν γέφυρες των αναστεναγμών! Μετά από αυτά πήγαμε στην αξιολόγηση. Ανταλλάξαμε mail, μέτρα, προτάσεις. Χάσαμε το λογαριασμό, μέχρι που βγήκε ο Πρωθυπουργός μετά από μία συνάντηση με την κ. Μέρκελ και τον κ. Γιούνκερ και μας είπε ότι είμαστε κοντά στη συμφωνία όσο ποτέ άλλοτε. Το πιστέψαμε και εμείς και ετοιμαστήκαμε να υποδεχθούμε τη συμφωνία. Μάλιστα, μερικοί βιάστηκαν να κάνουν κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ για τα μέτρα που θα έφερνε. Προχθές το βράδυ, όμως, μάθαμε ότι έχουν διακοπεί πάλι οι συνομιλίες.

 

Νομίζω, για να είμαστε σοβαροί και να έχουμε αίσθηση της κατάστασης που βρίσκεται η χώρα, ότι η Κυβέρνηση πρέπει να φέρει τα χαρτιά στο τραπέζι. Πρέπει να μας πει ο κ. Τσίπρας, ο κ. Βαρουφάκης ποιες είναι οι επίσημες προτάσεις που έχουν ανταλλαγεί με τους εταίρους μας, με τους «Θεσμούς», όπως τους λένε τώρα.

 

Διάβαζα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν λίγο τη συνέντευξη που έδωσε η εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η κ. Ανίκα Μπράιτχαρτ, η οποία μας είπε ότι αυτά που λέγονται εδώ στο εσωτερικό δεν ισχύουν και ότι δεν ζήτησαν συγκεκριμένες μειώσεις μισθών και συντάξεων, ότι είχαν άλλες προτάσεις. Εν πάση περιπτώσει, οι λεγόμενοι «Θεσμοί» έδωσαν μία συνέντευξη και μας είπαν τι ζητούν.

 

Η Κυβέρνηση θα βάλει πάνω στο τραπέζι της συζήτησης, για να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός, τι ακριβώς έχει δώσει και ποιες είναι οι εναλλακτικές της προτάσεις; Θα συγκαλέσει την εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης με τη συμμετοχή των κομμάτων που έχουν ευρωπαϊκό προσανατολισμό και θέλουν η χώρα να μείνει εντός του ευρώ, για να αναζητήσουμε τη διέξοδο; Αυτή είναι η πραγματική συζήτηση που πρέπει να κάνουμε σήμερα. Αυτό απασχολεί το λαό μέχρι μεθαύριο, την Πέμπτη που είναι το EUROGROUP. Τα υπόλοιπα καλά τα συζητάμε. Θα μπορούσε η Κυβέρνηση να έχει λύσει αυτά τα ζητήματα ως αδικίες του συστήματος όπως έχουν εντοπιστεί. Αν δεν κάνουμε όμως αυτήν τη μεγάλη συζήτηση, τα υπόλοιπα ενδεχομένως δεν έχουν κανένα νόημα.

 

Έκανα κριτική στην Κυβέρνηση για τον τρόπο που νομοθετεί. Μάλιστα, επισήμανα στην Επιτροπή ένα σημείο για το οποίο κάλεσα την κυρία Υπουργό να μας φωνάξει τον κ. Λαφαζάνη να μας το εξηγήσει και το οποίο αφορούσε το θέμα της μείωσης του ειδικού φόρου κατανάλωσης στις επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη φυσικό αέριο. Και είπα ότι αυτό μπορεί να ενισχύει τον ανταγωνισμό κάποιων επιχειρήσεων, όμως βλάπτει τις υπόλοιπες επιχειρήσεις, διότι, ναι, είναι μεγάλο το ενεργειακό κόστος και η Κυβέρνηση πρέπει να το αντιμετωπίσει συνολικά.

 

Άκουσα καλά, κυρία Υπουργέ, ότι την αποσύρατε τη διάταξη;

 

Εγώ λέω, λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ, κύριε Σαμοΐλη, κύριε Φίλη, ότι όταν νομοθετούμε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος δείτε τι «φωτογραφίες» μπορούν να μπουν σε νομοσχέδια.

 

Αυτή η ρύθμιση είναι σκανδαλώδης. Δεν έχει σημασία που την απέσυρε η κ. Βαλαβάνη. Μπορεί να μας δώσει μία εξήγηση. Την εξήγηση όμως πιστεύω ότι πρέπει να τη δώσει ο κ. Λαφαζάνης, γιατί εδώ υπάρχει η υπογραφή του. Ποιον αφορούσε; Ποιος χρησιμοποιεί πρώτη ύλη το φυσικό αέριο; Δεν αφορούσε, όπως νομίσαμε, τις βιομηχανίες και τις βιοτεχνίες που χρησιμοποιούν το φυσικό αέριο για ενέργεια, όπως χρησιμοποιούν μαζούτ, πετρέλαιο ή ηλεκτρική ενέργεια.

 

Να ρωτήσετε την κυρία Υπουργό που την απέσυρε, ποιον αφορούσε, και να της ζητήσετε εξηγήσεις γιατί την απέσυρε. Αυτό το επισημαίνω ως παράδειγμα κακής νομοθέτησης. Και μέσα σε αυτή τη διαδικασία της κακής νομοθέτησης εμφιλοχωρούν αυτές οι φωτογραφίες.

 

Έρχομαι τώρα στις διατάξεις του νομοσχεδίου. Προσέξτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι: Όντως η Κυβέρνηση έχει επισημάνει από τότε που ανέλαβε, αλλά και προηγουμένως, ως αντιπολίτευση, χαρακτήρα άδικο και αντιφατικό πολλών ρυθμίσεων, συστατικών του φορολογικού μας συστήματος, είτε αφορούν αυτά την άμεση είτε την έμμεση φορολογία ή το φόρο περιουσίας. Και θα έλεγα ότι κάθε καινούργια κυβέρνηση έχει την πρωτοβουλία, έχει και το χρόνο να ανοίξει το διάλογο γι’ αυτό που λέμε «εθνικό φορολογικό σύστημα». Δεν μπορεί μια καινούργια κυβέρνηση να πηγαίνει από μπαλώματα σε μπαλώματα.

 

Το Υπουργείο Οικονομικών μας έχει φέρει σήμερα τρία με τέσσερα φορολογικά νομοσχέδια με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και πλήθος άλλων τροπολογιών. Γιατί, αγαπητοί συνάδελφοι, αυτό που ζητάει ο κόσμος, η αγορά, ο μισθωτός, ο συνταξιούχος, ο επαγγελματίας, είναι η σταθερότητα, το δίκιο του φορολογικού συστήματος, οι κανόνες που διέπουν τη λειτουργία του και καλλιεργούν τη φορολογική συνείδηση και η αποτελεσματικότητά του. Και αυτή την πρωτοβουλία την παίρνει κάθε φορά μια καινούργια κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ όταν έγινε κυβέρνηση το 2010, πήρε αυτή την πρωτοβουλία, αλλά δεν επέτρεψαν οι συνθήκες να την ολοκληρώσει.

 

Εσείς, κυρία Υπουργέ, έχετε τώρα την ευθύνη να ανοίξετε αυτή τη συζήτηση, η οποία πρέπει να πάρει χαρακτήρα εθνικού κοινωνικού διαλόγου και μιας συμφωνίας σταθερότητας του συστήματος, για να είναι πιο δίκαιο. Γιατί τώρα, ναι μεν κάνετε μερικές δίκαιες βελτιώσεις, θα έλεγα, εντοπισμένων ακροτήτων, αλλά το χαρακτήρα του συστήματος, αυτόν που εσείς έχετε καταγγείλει, δεν τον αλλάζετε. Ούτε τον ΕΝΦΙΑ αλλάζετε, ούτε τους συντελεστές αλλάζετε, ούτε το αφορολόγητο αλλάζετε.

 

Κατά συνέπεια, εμείς αυτές τις ρυθμίσεις, στις οποίες θα αναφερθώ πολύ περιληπτικά, θα τις υπερψηφίσουμε με αυτή την παρατήρηση. Και πιστεύω ότι είναι μία παρατήρηση που έχει κι ένα χαρακτήρα συμβολής στα μεγάλα ζητήματα που πρέπει να ανοίξει η Κυβέρνηση και να συζητήσουμε για να πάμε σε προοδευτικές πολιτικές και να μην κάνουμε συνεχώς μπαλώματα, εάν φυσικά η χώρα σταθεί όρθια και μπορεί να συζητήσει για προοδευτικές πολιτικές.

 

Λέω, λοιπόν, ότι η διάταξη του άρθρου 1 με την οποία δεν υπολογίζεται το τεκμήριο αυτών που έχουν φορολογική κατοικία στην αλλοδαπή, θεωρώ ότι είναι καταρχήν σωστή, χωρίς να σκεφτώ πονηρά ότι κάποιοι θα μπορέσουν να την αξιοποιήσουν για να ξεφύγουν από το τεκμήριο. Γιατί στην Ελλάδα είμαστε και όλα μπορεί να τα σκεφτεί κανένας.

 

Η άλλη διάταξη του άρθρου 1, της παραγράφου 2, που αναφέρεται στο μη υπολογισμό του τεκμηρίου μέχρι 9.500 ευρώ όταν το εισόδημα είναι μόνο από κεφάλαιο, δηλαδή σε αυτούς που έχουν μία μικρή κατάθεση, επίσης ήταν μια ακρότητα του συστήματος που είχε επισημανθεί, γι’ αυτό δεν ίσχυσε και πέρυσι.

 

Η διάταξη της παραγράφου 4 που έχει να κάνει με όσους έχουν εισόδημα μέχρι 6.000 ευρώ χωρίς να είναι επιχειρηματίες -δηλαδή κάποιος που πήγε σε ένα πρόγραμμα ή για κάποιον άλλο λόγο απέκτησε αυτό το εισόδημα, ότι δεν θα μετράει το τεκμήριο και ότι πάνω από 6.000 ευρώ το τεκμήριο θα υπολογίζεται με το συντελεστή της φορολογίας των επιχειρήσεων 26%- στον πυρήνα της είναι σωστή. Εγώ ρώτησα στην Επιτροπή γιατί τίθεται το όριο των 6.000 ευρώ και δεν ταυτίζεται αυτό με το όριο του τεκμηρίου των 9.500 ευρώ. Έδωσε μια απάντηση η κυρία Υπουργός. Το λύνει με έναν τρόπο, αλλά δεν ξέρω αν είναι ο εντελώς σωστός. Εν πάση περιπτώσει, κάνει μία προσπάθεια να αντιμετωπίσει ένα συγκεκριμένο πρόβλημα.

 

Τώρα, για την ιδιόχρηση στα αγροτεμάχια, προφανώς υπάρχει μία γραφειοκρατία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Όμως, ο έφορος και το σύστημα δίνουν τις αντικειμενικές αξίες. Ουδέτερο είναι το αποτέλεσμα -και θέλω να το σημειώσω- διότι αυτός ο οποίος οφείλει να πληρώσει φόρο για την ιδιόχρηση, το κόστος θα το αφαιρέσει από τα έσοδά του και άρα θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα. Μην σας πω ότι θα ήταν και ωφελημένος, διότι στη μία περίπτωση ο φόρος είναι 11% και στην άλλη περίπτωση είναι 13%. Όποιος έχει τη δυνατότητα να κάνει τους λογαριασμούς, μπορεί να το μετρήσει.

 

Εν πάση περιπτώσει, ας θεωρήσουμε ότι είναι μία διάταξη απογραφειοκρατικοποίησης του συστήματος που έτσι κι αλλιώς δεν θα προσέφερε πολλά πράγματα.

 

Είπα στην Επιτροπή -και θέλω να το σημειώσω- ότι ο ΦΠΑ είναι ένας φόρος ουδέτερος σε σχέση με τους ενδιάμεσους, δηλαδή τις επιχειρήσεις, τους επαγγελματίες, και τελικά τον πληρώνει ο καταναλωτής.

 

Κατά συνέπεια, η ρύθμιση που κάνει η Κυβέρνηση έχει ουδέτερο δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Είναι μία ρύθμιση που διευκολύνει χρηματοοικονομικά κάποιους για να μην καταβάλουν τον φόρο και μετά μπαίνουν στη διαδικασία της επιστροφής.

 

Σημειώνω ότι αυτό γίνεται σε όλα τα επενδυτικά αγαθά. Άρα, αν έπρεπε να έχουμε μία πιο ορθή αντιμετώπιση του ζητήματος των καθυστερήσεων στις επιτροπές, θα έπρεπε να το δούμε και με ένα ευρύτερο μάτι. Δεν μπορώ να δεχθώ εγώ ότι ένας μικρός επαγγελματίας ή ένας μικρός βιομήχανος, εν πάση περιπτώσει, που κάνει μία επένδυση, θα ταλαιπωρείται στα γρανάζια της εφορίας για να πάρει πίσω τον ΦΠΑ των επενδυτικών αγαθών επειδή τα έσοδά του δεν του επιτρέπουν να τον συμψηφίσει ούτε την πρώτη ούτε τη δεύτερη χρονιά. Δεν δέχομαι, δηλαδή, να κάνω μία προνομιακού χαρακτήρα ρύθμιση για μία κατηγορία επιχειρήσεων, όταν τους υπόλοιπους τους βασανίζω.

 

Θα υπερψηφίσουμε και τη διάταξη για την απαλλαγή των θυμάτων του «Norman Atlantic» από τον φόρο της δωρεάς. Είναι πάρα πολύ λογικό αυτό.

 

Έχω κάνει ορισμένα ερωτήματα για τον επαναπροσδιορισμό των καθαρών κερδών στις επιχειρήσεις που πουλούν καπνοβιομηχανικά προϊόντα, το άρθρο 5. Δηλαδή, αυτός ο επανακαθορισμός αφορά και τις εκκρεμείς υποθέσεις στη Δικαιοσύνη; Το έχει επισημάνει αυτό και η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής. Και αν κάποιος, θεωρώντας ότι τον συνέφερε η προηγούμενη ρύθμιση, υπέγραψε και έχει περαιωθεί η υπόθεσή του, θα βρεθεί σε χειρότερη μοίρα από αυτούς που θα γίνει ο επαναπροσδιορισμός; Δεν ξέρω αν μπορείτε να μας δώσετε μία απάντηση.

 

Επίσης, είπα ότι καλό είναι να αποφύγουμε την ταλαιπωρία των αντισυμβαλλομένων επειδή ήταν πολύ γραφειοκρατική η διαδικασία των πιστοποιητικών του ΕΝΦΙΑ και να μη δημιουργήσουμε ακυρότητα σε πράξεις και σε συναλλαγές. Σε καμμία περίπτωση, όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να δώσουμε άφεση αμαρτιών σε εκείνους που καταστρατήγησαν τις διατάξεις ή, εν πάση περιπτώσει, να οδηγήσουμε σε μία διαδικασία όπου θα αγνοείται η υποχρέωση του συμβολαιογράφου να ελέγχει αν οι συναλλασσόμενοι έχουν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις τους σε σχέση με τον ΕΝΦΙΑ.

 

Εμείς με αυτές τις παρατηρήσεις –το δήλωσα στην Επιτροπή, το επαναλαμβάνω και εδώ- θα ψηφίσουμε επί της αρχής το νομοσχέδιο. Μετά την αφαίρεση του άρθρου 3 για το οποίο είχαμε επιφυλάξεις. Θα ψηφίσουμε και τα υπόλοιπα άρθρα.

 

Θέλω να σας πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι αυτό δεν το κάνουμε για να είμαστε αρεστοί σε κάποιους, οι οποίοι, εν πάση περιπτώσει, περίμεναν την επίλυση των προβλημάτων τους και ωφελούνται. Το κάνουμε γιατί εμείς έχουμε δείξει εδώ σ’ αυτήν την Αίθουσα, πως ό,τι θεωρούμε σωστό, το ψηφίζουμε.

 

Και επειδή ακούω πάρα πολλούς συναδέλφους του ΣΥΡΙΖΑ στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να λένε, «Μα, δεν ψηφίζει το ΠΑΣΟΚ, φέραμε την ανθρωπιστική κρίση, φέραμε τις εκατό δόσεις», θέλω να σας πω το εξής: Τα έχουμε ψηφίσει όλα αυτά -το θυμίζω στον ελληνικό λαό- και έχουμε αιτιολογήσει γιατί τα ψηφίζουμε.

 

Τα ψηφίζουμε, πρώτον, γιατί δεν είμαστε ίδιοι. Εσείς, δεν είχατε ψηφίσει τίποτα. Ακόμα και ριζικού χαρακτήρα αλλαγές, όπως ήταν οι οικονομικοί εισαγγελείς, όπως ήταν το άνοιγμα των λογαριασμών, όλα τα θεωρούσατε μνημονιακά.

 

Δεύτερον, τα ψηφίζουμε γιατί κινούνται και σε μία λογική που εμείς, αγαπητοί συνάδελφοι, την είχαμε παλέψει και την είχαμε υποστηρίξει, όπως είχαμε ψηφίσει τις εκατό δόσεις, που ψευδώς λέτε μερικοί στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ότι δεν έγινε ποτέ νόμος του κράτους. Επίσης, είχαμε ψηφίσει το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, το οποίο δίνει παραπάνω από το δικό σας νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση και το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, διαβάζω εδώ στα χαρτιά που διακινούν οι δημοσιογράφοι για να μας ενημερώσουν τι γίνεται στις Βρυξέλλες, ότι έχετε αναλάβει υποχρέωση να το εφαρμόσετε. Είναι μέσα σε εκείνα τα οποία μάθαμε ότι έχετε αναλάβει υποχρέωση.

 

Τα υπόλοιπα ελπίζω να τα πει αύριο ο κ. Τσίπρας στην κ. Γεννηματά, που θα συναντηθούν και να σηματοδοτήσει αυτή η συνάντηση τη διαδικασία της εθνικής συνεννόησης και του διαλόγου για να βρούμε λύση στο αδιέξοδο, στο οποίο έχει περιπέσει η χώρα με ευθύνη της διαπραγματευτικής τακτικής, την οποία μέχρι σήμερα μετήλθε η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, οι Υπουργοί της και των αντιφάσεων στις οποίες έχει περιπέσει.

 

Με αυτά τα λόγια κλείνω. Αν η κυρία Υπουργός μιλήσει, εγώ θα την ακούσω τη δευτερολογία της, καθώς έχει πρωτομιλήσει, για να δω αν μας δώσει μία πειστική εξήγηση για το άρθρο 3 και την απόσυρσή του.

 

Ευχαριστώ.