Ομιλία Γ.Κουτσούκου, Εισηγητή του ΠΑΣΟΚ στην Επιτροπή Οικονομικών υποθέσεων στο ν/σ: «για τη διαπραγμάτευση και σύναψη της δανειακής σύμβασης με τον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας (ESM)»

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι είναι τέτοια η κρισιμότητα της στιγμής που φέρνει πιο κοντά την ώρα της αλήθειας όσο και να θέλει κανείς να την αποφύγει, μιας αλήθειας που παραποιήθηκε, διαστρεβλώθηκε και λοιδορήθηκε.

Η πραγματικότητα όμως δυστυχώς αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες κυρίως της Πλειοψηφίας δεν αλλάζει με τα ψέματα αλλά μας βάζει όλους μπροστά στις ευθύνες μας και εμείς έχουμε δείξει ότι τις αναλαμβάνουμε και άλλους δυστυχώς μας εκδικείται και μας βάζει κρίσιμα διλήμματα, τα οποία την ώρα της κρίσης δεν μπορούμε να τα αποφύγουμε.

 

Διλήμματα που απαιτούν πόνο για να απαντηθούν και τότε διαλέγεις ή τον πόνο ή τον θάνατο. Σε αυτή τη φάση είμαστε σήμερα. Εδώ βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα. Εδώ την φέρατε και θα έλεγα ότι έστω και τώρα να την πείτε όλη την αλήθεια. Εγώ απέφυγα κατά τη διάρκεια της συζήτησης επί της διαδικασίας να αναφερθώ σε αυτή την απεριόριστη καταγγελλιολογία του προηγούμενου διαστήματος, των πραξικοπημάτων όπως λέγατε, της κατάργησης της Βουλής, των mail, των μεταφρασμένων νόμων, όταν μας φέρατε σήμερα ένα κείμενο που καν δεν το μεταφράσατε και το καταθέσατε στη Βουλή στα Αγγλικά, το απέφυγα γιατί ακριβώς είναι η ώρα της ευθύνης.

 

Όμως, μια σύνοψη για το πώς φτάσαμε εδώ οφείλουμε να κάνουμε περιληπτικά γιατί κυρίες και κύριοι συνάδελφοι φτάσαμε εδώ ακριβώς επειδή υπήρξε μια προσπάθεια υπονόμευσης της εξόδου της χώρας από το μνημόνιο, την οποία με κόπο και υπομονή την ακολουθήσαμε πέντε χρόνια, με σκληρές αποφάσεις που τις πληρώσαμε και επωμιστήκαμε το πολιτικό κόστος και όταν έφτασε η Ελλάδα στο τέλος του 2014 να έχει πρωτογενή πλεονάσματα, να χαράζει η ώρα της ανάπτυξης και να μπορούμε να συζητάμε για την έξοδο από το μνημόνιο, υπονομεύτηκε και οδηγήθηκε σε πρόωρες εκλογές και χάθηκε τότε η ευκαιρία και ξανάχασε την ευκαιρία η πλειοψηφία που πήρε τις εκλογές στις 25 Ιανουαρίου και της ευχηθήκαμε τότε να πάει να διαπραγματευτεί. Είχε περιθώριο ένα μήνα για να φέρει μια καλύτερη συμφωνία.

 

Δέσμια των ψευδολογιών και των ιδεολογημάτων, το απέφυγε, έφαγε τον χρόνο, μας πήγε στις 20 του Φλεβάρη στην απόφαση του Eurogroup, έφαγε άλλον έναν μήνα στην μετάφραση, στις ασάφειες και στο τέλος μας οδήγησε στο παρά πέντε σε μια ρήξη, την οποία πήγε να την νομιμοποιήσει με ένα δημοψήφισμα, το οποίο μετά ο πρωθυπουργός μετέφρασε ως εντολή για συμφωνία και όχι για ρήξη.

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτή είναι η πραγματικότητα και αυτή η πραγματικότητα έχει κόστος. Αυτό το κόστος συμπεριλαμβάνεται σε αυτό το μνημόνιο που προτείνει η κυβέρνηση να συνάψουμε με τους εταίρους μας. Αλλά, το κόστος αγαπητοί συνάδελφοι, δεν θα αφορά τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και τους βουλευτές του. Το κόστος θα αφορά τον λαό και θα το συγκρίνει ο λαός. Θα το συγκρίνει με το τι του προτείναμε εμείς και ποιο είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής της κυβέρνησης των ΣΥ.ΡΙΖ.Α.- ΑΝ.ΕΛ..

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτέλους, μιας και μας ζητάτε εθνική συναίνεση και συνεννόηση και εμείς την δίνουμε, γιατί αυτή είναι η ευθύνη με την οποία διαχειριστήκαμε τα πράγματα όλα αυτά τα χρόνια, πάψτε να διχάζετε και άλλο.

 

Ξαναγράψτε την αιτιολογική έκθεση κύριε Υπουργέ. Τι ψέματα είναι αυτά που γράφετε; Ήτανε επαχθέστερα εκείνα που απέρριψε ο λαός με το δημοψήφισμα, όπως γράφεται, από αυτά που εισηγείστε; Είναι αναδιάρθρωση του χρέους, η επαναχρηματοδότηση του; Είναι ή δεν είναι εγκλωβισμός στο μνημόνιο; Η βιωσιμότητα του χρέους, κύριε Υπουργέ, καθηγητά, δεν εξαρτάται από τους ρυθμούς ανάπτυξης, από τα πρωτογενή πλεονάσματα; Από τι εξαρτάται η βιωσιμότητα; Αυτά δεν σου δίνουν τη δυνατότητα να κάνεις μια αλλαγή των παραμετρικών όρων και να το μειώσεις σε όρους παρούσας αξίας;

 

Γιατί επιχειρείτε με μια αιτιολογική έκθεση να απευθυνθείτε μόνο στην πλειοψηφία, για να την πείσετε ότι πρόκειται για κάτι άλλο, ενώ ουσιαστικά είναι προσχώρηση σε μια εθνική στρατηγική, που πήραμε την ευθύνη το 2010, την χαράξαμε, την προχωρήσαμε με το PSI, πήραμε τους όρους αναδιάρθρωσης του χρέους, το μειώσαμε και θα είχαμε βγει από το μνημόνιο, εάν δεν είχε μεσολαβήσει αυτή η τυχοδιωκτική πολιτική που μας οδήγησε στις εκλογές και αν είχατε αναλάβει, έστω, τις ευθύνες σας όταν πήρατε την κυβέρνηση. Δεν το κάνατε.

 

Ερχόμαστε τώρα εδώ και πέστε την αλήθεια, ότι τα μέτρα που ψηφίζουμε, δεν είναι κανένα αναπτυξιακό πακέτο, ούτε καμία αναδιάρθρωση του χρέους. Είναι μέτρα σκληρής λιτότητας, επαχθείς όροι, που πρέπει να τις επωμισθεί ο λαός, δεν υπάρχει άλλος δρόμος, για να μην οδηγηθούμε στο χειρότερο σενάριο της εξόδου από το ευρώ, της εξόδου από την Ευρώπη, να μην είμαστε απόβλητοι εντός Ευρώπης και να οδηγηθούμε σταδιακά στο περιθώριο, όπως είναι σήμερα άλλες χώρες της νοτιοανατολικής Μεσογείου που δοκιμάζονται εθνικά, στρατηγικά και οι λαοί τους υποφέρουν πείνες, διώξεις, εμφυλίους κ.λπ..

 

Αυτό είναι το μεγάλο ζήτημα. Αυτή είναι στρατηγική επιλογή για να παραμείνουμε στην Ευρώπη, που μας εγγυάται ένα καλύτερο πλαίσιο για να λύσουμε τα προβλήματά μας, μας εγγυάται μια ασφάλεια, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη πολιτική απομόνωσης.

 

Βεβαίως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το γεγονός ότι η κυβέρνησή μας ζητάει μια εξουσιοδότηση, προφανώς δεν περίμενα εγώ να πει ο κύριος Υπουργός, όταν τον ρώτησαν, ότι μας το ζήτησαν, αλλά τουλάχιστον να αναγνωρίσει την πραγματικότητα, ότι αυτή η εξουσιοδότηση προκύπτει ακριβώς, επειδή καταρρακώθηκε η αξιοπιστία της χώρας μας.

 

Δηλαδή, το κυβερνητικό κλιμάκιο, με όσα μέχρι τώρα έχει διαπράξει ο κύριος Τσίπρας με τις συνεχείς αλλαγές της στάσης του, δεν είναι αξιόπιστο αν δεν έχει μια έγκριση από την Βουλή. Αυτό μας ζητάει η κυβέρνηση. Και θα την δώσουμε. Θα την δώσουμε, όχι επειδή συμφωνούμε στα μέτρα, όχι επειδή πιστεύουμε ότι δεν έχει εξουσιοδότηση η κυβέρνηση. Ο κύριος Τσίπρας, έχει εξουσιοδότηση από την εντολή του λαού στις 25 του Γενάρη, όπως του τη ζήτησε, έχει εξουσιοδότηση από τη μετάφραση του δημοψηφίσματος, όπως την έκανε ο ίδιος και την αποδεχτήκαμε, έχει εξουσιοδότηση από το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών.

 

Άρα, νομικό περίβλημα αυτής της εξουσιοδότησης, δεν χρειάζεται. Υπάρχει εν της πράγμαση. Έχει δεδηλωμένη η κυβέρνηση, οι Υπουργοί κατά το σύνταγμα διαπραγματεύονται, συνυπογράφουν, συνομολογούν και έρχονται στην Βουλή εδώ και τα επικυρώνει.

 

Εμείς λοιπόν, αγαπητοί Συναδέλφισες και Συνάδελφοι, θα ψηφίσουμε ναι, ζητώντας την αποσαφήνιση της εξουσιοδότησης, όπως ειπώθηκε και από εμένα στη διαδικαστική συζήτηση και με τα ζητήματα που έθεσε ο κύριος Βενιζέλος. Υπάρχει το ζήτημα της μοναδικής και μίας εντολής που έχει η Κυβέρνηση.

 

Εμείς, έχουμε επισημάνει μέχρι τώρα, ότι διπλές αναγνώσεις, τακτικισμοί και κόλπα της τελευταίας στιγμής που θα μας οδηγήσουν στην ρήξη, καθιστώντας και εμάς συνένοχους, δεν μπορούμε να το αποδεχθούμε. Συνευθύνη για την σωτηρία της χώρας την αναλαμβάνουμε με βάση την ιστορία των αποφάσεών μας που κράτησε όρθια την χώρα. Και ούτε δίνουμε λευκή επιταγή. Και ξέρουμε ότι το ναι μας δεν είναι ανέξοδο. Για αυτό ζητάμε κύριε Υπουργέ, να συμπεριλάβετε στο μόνο άρθρο που καταθέσατε:

 

Πρώτον, αυτό που είναι αυτονόητο και το λέει η Αιτιολογική Έκθεση ότι θα έρθει η Σύμβαση εδώ στη Βουλή και να συμπεριλάβετε αναφορά που θα ορίζει ότι «η διαπραγμάτευση γίνεται με τους Ομολόγους σας, με αμετακίνητο στόχο την οριστική λύση και την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρώπη και στο Ευρώ».

 

Νομίζω η Βουλή χρειάζεται αυτήν την διασαφήνιση για να είναι σαφές και στον ελληνικό λαό, να είναι σαφέστατη η εντολή της Βουλής την οποίαν ζητάτε σε αυτό το πλαίσιο της Εθνικής Συναίνεσης, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά ένας και μοναδικός.

 

Μία Συμφωνία που θα βάλει τέλος σε αυτήν την κρίση, σε αυτό το τέλμα που βυθίζει κάθε μέρα την Ελλάδα και θα καθορίσει την πορεία της εξόδου και θα κάνει την συζήτηση αυτή παρελθόν, ανοίγοντας έναν νέο δρόμο σταθερότητας και μιας προοπτικής ανάπτυξης, που θα δοκισει την ικανότητα Διακυβέρνησης και συνολικά την αποτελεσματικότητα τόσο της Κυβέρνησης όσο και των Υπουργών.